شبکه‌ی الجزیره اعلام کرد: در جریان حملات موشکی امروز (یکشنبه) اسراییل به منطقه‌ی قانا در شهر صور، ساختمان یکی از پناهگاه‌ها فرو ریخت که طی آن 40 تن کشته و زخمی شدند.

به گزارش ایسنا، الجزیره اعلام کرد: مردم زیادی از ترس حملات موشکی به این پناهگاه پناه آورده بودند.

ناوهای اسراییلی نیز منطقه‌ی جنوب صور را هدف قرار داده‌اند که خساراتی به این منطقه وارد شده است. حزب الله لبنان نیز صبح امروز مناطق کریات و نهاریا را مورد هدف حملات موشکی قرار داده است.

به گفته‌ی پلیس، حزب‌الله 25 موشک به این مناطق پرتاب کرده است.

جنگنده‌های رژیم صهیونیستی صبح امروز نیز به حملاتشان در مناطق مرزی و حاشیه‌ی جنوبی بیروت ادامه دادند.

خبرنگار الجزیره هم‌چنین به نقل از ارتش اسرائیل از درگیری نیروهای این رژیم و مبارزان حزب الله در نزدیکی منطقه‌ی مارون الراس خبر داد.

پایگاه اینترنتی المحیط نیز گزارش داد:‌ منابع امنیتی اعلام کردند که مسیر میان دفاتر مهاجرت لبنان و سوریه هدف سه حمله‌ی هوایی اسراییل قرار گرفت.

این در حالی است که هنوز گزارشی از تلفات جانی این حمله نشده است.

شاهدان عینی نیز اعلام کردند، حمله‌ی جنگنده‌های اسراییلی به بزرگراه اصلی که منتهی به سوریه است و در یک کیلومتری مرز لبنان و سوریه قرار دارد در نزدیکی المصنع منجر به مسدود شدن راه میان دو طرف شد.

جنگنده‌های اسراییلی نیز صبح امروز بار دیگر این منطقه‌ی مرزی را مورد هدف قرار دادند.

سخنگوی نیروهای حافظ صلح سازمان ملل نیز اعلام کرد که دو سرباز ویژه‌ی وابسته به ناظران بین‌المللی در اثر پرتاب راکتی به نزدیکی مقرشان در جنوب لبنان زخمی شدند.

این سخنگو اظهار داشت: این دو نیروی زخمی شده از نیروهای هندی بودند.

وی گفت: این حمله در نزدیکی منطقه‌ی العدیسه صورت گرفت و برج مراقبتی که محل پست آن‌ها بود تخریب شده است.

منابع امنیتی همچنین افزودند، جنگنده‌های اسراییلی صبح امروز شهرک الخیام واقع در جنوب لبنان را مورد هدف قرار دادند که به کشته شدن یک زن و زخمی شدن دو تن دیگر انجامید. در حالیکه تانک‌های اسراییلی در حین بمباران شهرک در نزدیکی روستای میتولا، در مرزهای اسراییل مستقر بودند.

دبیرکل جنبش مقاومت حزب الله لبنان در سخنانی اعلام کرد نیروهای رژیم صهیونیستی در عملیات نظامی خود به هیچ موفقیتی دست نیافته‌اند.


به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان امروز اعلام کرد: اسرائیل در عملیات زمینی خود هیچگونه موفقیتی به دست نیاورده است و مقاومت افسانه‌ای نیروهای این جنبش دلیل درخواست‌های مکرر برای راه حلی دیپلماتیک برای این درگیری است.

نصرالله در این سخنان که از شبکه المنار پخش شد، گفت: «نیروهای اسرائیلی به هیچ موفقیتی نرسیده‌اند.»

به گفته وی درخواست‌های مکرر برای پایان این بحران نتیجه مقاومت افسانه‌ای نیروهای این جنبش بوده است.

وی در عین حال افزود: «پیروزی حزب الله در مبارزه با نیروی زمینی رژیم صهیونیستی نباید باعث هراس هیچکدام از شهروندان لبنانی شود، چرا که این پیروزی به تمامی مسلمانان و مسیحیان این کشور هدیه شده است.»

خبرهای تکمیلی متعاقبا ارسال خواهد شد.

نیروهای حزب‌الله در منطقه جنوب لبنان، سرگرم کارزاری بی‌سابقه در تاریخ جنگ‌های اعراب و اسرائیل هستند و متأسفانه کم‌کاری و بی‌مسئولیتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی در انعکاس مقاومت بی‌نظیر حزب‌الله، آزاردهنده است.

یک کارشناس ارشد ارتباطات با اعلام این مطلب به خبرنگار «بازتاب» گفت: اکنون آتش هواپیما، بالگرد، توپخانه، تانک، نفربر، خمپاره و تیربار همه در اختیار یک طرف جبهه است و رزم‌آوران حزب‌الله، تنها با آتش سلاح‌های سبک در مقابل این هجمه از آتش مقاومت می‌کنند. زمینگیر کردن ارتش اسرائیل و وارد آوردن تلفات بالا به آن در یک جنگ نابرابر، عظمت این حماسه را نشان می‌دهد، اما چه کسی این صحنه‌های جاودان را برای بشریت ثبت خواهد کرد؟

وی گفت: متأسفانه از صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در جنوب لبنان خبری نیست و دریغ از ثبت یک صحنه یا ارائه گزارشی از فداکاری پاک‌ترین و مؤمن‌ترین رزمندگان اسلام.

این کارشناس افزود: البته باید از زنان و مردان خبرنگاری که از دیگر شبکه‌های تلویزیونی، نه به عنوان یک وظیفه انسانی، اسلامی که برای کار حرفه‌ای در جنوب لبنان در عرصه‌های خطرناک حاضر می‌شوند و صحنه‌هایی از عشق و فداکاری فرزندان تشیع و جنایتکاری دولت وحشت را به جهانیان نشان می‌دهند، تشکر کرد و جالب این‌که اکثر این خبرنگاران، زنان خبرنگار هستند.

وی گفت: اما در این شرایط دردناک، رفتار خبرنگار صداوسیما در بیروت نیز موجب خنده می‌شود، وی در بیروت در نقطه‌ای امن در حالی که لباس ضدگلوله به تن و کلاه محافظ به سر دارد، نشان داده می‌شود و گزارش سایر خبرگزاری‌ها را از رو می‌خواند و سپس تصاویری که دیگر تلویزیون‌های خبری جهان نشان داده‌اند، ارائه می‌کند و حتی در منطقه «ضاحیه» شهر بیروت که هر روز اسرائیل جنایت می‌آفریند، حاضر نمی‌شود.

اکنون باید پرسید، واقعا صداوسیما چقدر مردم را نادان فرض کرده و این‌گونه نمایش‌های تکراری و بی‌محتوا را از خود نشان می‌دهد؟

این کارشناس ارتباطات ادامه داد: این رویه، باز هم عملکرد خبرنگاران صداوسیما در جنگ عراق را یادآوری می‌کند که دور از تمام صحنه‌های درگیری و رنج‌های مردم مظلوم این کشور که آماج حملات ارتش آمریکا بودندف بر بالای بام یک ساختمان، به تکرار اخبار دیگر خبرگزاری‌ها می‌پرداختند.

وی افزود: واقعیت آن است که در وضعیت کنونی، به موازات نبرد نابرابر ارتش اسرائیل با حزب‌الله لبنان، نبرد نابرابر دیگری در عرصه رسانه و عملیات روانی در جریان است و متأسفانه رزمندگان این نبرد از صداوسیمای ایران، به رغم گذشت بیش از پانزده روز از آغاز جنگ، هنوز در جایگاه خویش مستقر نشده‌اند.

این کارشناس در پایان گفت: اگر در صداوسیما از خبرنگاران و تصویربرداران فداکار دوران دفاع مقدس، کسی نمانده یا آنان که مانده‌اند، فداکاری را کنار گذاشته و پا به سن شده‌اند، هستند جوانان فداکاری که حاضرند با آموزش محدودی خود را به جبهه‌های جنوب لبنان رسانده و با تلاش خود، برای صداوسیما هم کسب وجاهتی کنند، البته به شرطی که مسئولان صداوسیما در قبال این خون‌های پاک به ناحق ریخته فرزندان لبنان در دفاع از اسلام، احساس مسئولیتی داشته باشند.

برادری که در این روزهای سخت، در کنار فرمانده و هموطنش سیدحسن نصرالله و همراه اوست، از حال و هوای معنوی حاکم بر رزمندگان حزب‌الله می‌گفت، از فضای عاشورایی سیدحسن و از نمازهای عارفانه او گفت که یادآور نماز ظهر عاشورای اباعبدالله(ع) است، از عطر شهادت که وجود این دلدادگان حق را آکنده کرده است و شگفت نیست که امروز برای حزب‌الله، عاشورا باشد و جنوب لبنان، کربلا، چراکه حسینیان سخت به زندگی در عاشورا باور دارند و ممات را در غروب عاشورا می‌دانند؛ «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا».

اگر پیر جماران، دفاع مقدس و کارزار سپاه اسلام با ارتش بعثی را «ایستادگی تمام اسلام در برابر تمام کفر» خواند، امروز می‌توان نبرد جنوب لبنان را رویارویی خالص‌ترین اسلام در برابر خالص‌ترین کفر عالم دانست.

 

آنان که به استنشاق عطر شهادت و معنویت در فضای جبهه‌های ایران خو گرفته بودند و سال‌هاست که در پس آلودگی‌های جاه و مال و شهوت، در این سرزمین، نفسشان به شماره افتاده، این روزها با استشمام رایحه شهادت از سرزمین لبنان، جانی دوباره گرفته‌اند و شگفتی نیست از حلول روح شهادت در قرن بیست‌ویکم؛ همان خداوندی که از دم روح‌الله در قرن بیستم نفس مسیحایی بر پیکره کم‌رمق موحدین دمید و عالم را با زمزمه توحید آکنده کرد، امروز از حلقوم فرزند روح‌الله، عالم را دگرگون ساخته است؛ «کل یوم هو فی شأن».

و امروز حسن است که ندای حسین(ع) را سر داده است. اوست که با یاران و توانایی معدود و محدودش در برابر دنیای ظلم ایستاده و با فریادی انباشته از عزت و مظلومیت، «هل من ناصر» سر می‌دهد.

و این نه به خاطر بیم از مرگ است که فرزندان روح‌الله، همچون مولا علی(ع) اشتیاقشان به مرگ، بیش از کودک به سینه مادر است، بلکه اتمام حجتی است برای ما.
برای ما که به نام حق، زنجیر باطل را بر پای خود گره زده‌ایم تا توان حرکت و رفتن را از ما بگیرد.

برای ما که آنچنان در بند روزمرگی و شیرینی دنیا فرو رفته‌ایم که قلبمان سنگ و گوششان کر شده است و حاضر به گذشتن از این جیفه متعفن که سراسر وجودمان را آکنده، نیستیم.

امروز عاشوراست و لبنان، کربلا؛ آزمونی سخت پیش روی ماست. مباد که از کوفیان باشیم.

خبرنگار «بازتاب» از بیروت گزارش داد، با اصابت پنج موشک جدید «خیبر» به عمق اسرائیل، احتمال عقب‌نشینی اسرائیل، آتش‌بس و پیروزی حزب‌الله در این هفته، افزایش یافته است.

بنا بر این گزارش، پس از عقب‌نشینی نظامیان اسرائیل از «بنت جبیل» و «مارون‌الراس»، احتمالا به زودی حملات هوایی اسرائیل به شهرهای لبنان هم پایان می‌یابد.

در این حال، حضور غیرمنتظره بلر در کنار بوش و سردرگمی رئیس‌جمهور آمریکا در برابر پرسش‌های مکرر خبرنگاران غربی، مبنی بر واکنش آمریکا نسبت به فتح خیابان‌های کشورهای عربی توسط تصاویر سیدحسن‌ نصرالله و شکل‌گیری جنبش جدید ضدآمریکایی و اسرائیلی در جهان اسلام با محوریت حزب‌الله، باعث شد تا جورج بوش از صدور قطعنامه جدید خبر دهد.

این در حالی است که بررسی کارشناسان نظامی اسرائیل نشان می‌دهد، پنج موشک جدید که با نام «خیبر» به اسرائیل شلیک شده، از قابلیت انفجاری فوق‌العاده‌ای نسبت به دیگر موشک‌های حزب‌الله برخوردار است.
این موشک‌ها که قادرند اهدافی فراتر از تل‌آویو را نیز در قلب اسرائیل ویران کنند، موجب وحشت ارتش اسرائیل شده است.

گفته می‌شود، سیستم دفاع موشکی اسرائیل در برابر موشک‌های «خیبر»، کور بوده و قادر به رهگیری و هدف قرار دادن آنها نیست.

«نیویورک‌تایمز» هم نوشت: حزب‌الله با شلیک موشکی قدرتمند در روز جمعه، که به قول این گروه، تاکنون از آن استفاده نکرده بود، روی جدیدی از مبارزه با اسرائیل را آشکار کرد. این موشک، به گفته مقامات اسرائیلی، در اعماق اسرائیل و در زمین‌های نزدیک به «افولا» به زمین برخورد کرد.

موشک یاد‌شده که حزب‌الله آن را «خیبر 1» می‌نامد، در حدود 30 مایلی جنوب مرز لبنان فرود آمد. تاکنون چند موشک دیگر نیز این نقاط را آماج قرار داده، اما به گفته ارتش و پلیس اسرائیل، این موشک بسیار غیرمعمول بوده است.
موشک‌های «خیبر1»، قادر به حمل 200 پوند مواد منفجره هستند که آنها را بسیار خطرناک‌تر از موشک‌های کاتیوشایی می‌کند که حزب‌الله آنها را به کار می‌برد.
ارتش اسرائیل اعلام کرده که در یک حمله هوایی، لانچرها (دستگاه‌های پرتاب‌کننده موشک‌ها) را هدف قرار داده و ویران کرده است.

مقامات آمریکایی و اسرائیلی احتمال می‌دهند که «خیبر1»، نوع تقویت‌شده موشک‌های «فجر 3» باشد که در اختیار ایران است. این موشک که روز جمعه شلیک شده، با حدود 56 مایل، دورترین موشک شلیکی از لبنان بوده است.
مقامات آمریکایی گفته‌اند که هنوز مشخص نیست این موشک «فجر 5» بوده، یا یک مدل جدید است.

لس‌آنجلس تایمز» در گزارشی با اشاره به لبنان، عراق، افغانستان، ایران، هند، کره و بلاروس به عنوان نقاط بحرانی جهان، این پرسش را مطرح کرده است که آیا تاکنون جهان، آبستن جنگ جهانی سوم نبوده است؟

به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، این روزنامه آمریکایی، اذعان کرده است که اکنون نقش ابرقدرت‌ها در این بحران، به نسبت گذشته به شدت کاهش یافته است.
در این گزارش آمده است: اواخر ماه ژوئن بود که «گاو ریلو پرینسپ» در سارایوو رولور، خود را برای کشتن «آرکدوک فرانز فردیناند» و همسرش آماده کرد. او پس از این کار، خود را در رودخانه انداخت و غرق شد؛ این اتفاق دو ماه بعد اروپا را به جنگ کشاند.

این مسئله که اقدامات کوچک، اما خشونت‌بار می‌تواند باعث درگیری‌های جهانی شود در سطح جهان به امری مهم تبدیل شده است. اقدام پرینسیپ در تابستان سال 1914، سرانجام به گرفتن جان بیش از ده میلیون نفر منجر شد؛ چهار امپراتوری را متلاشی کرد و بیش از دوازده کشور را به جنگ کشاند.

تابستان امسال نیز خشونت‌های خاورمیانه، نشانگر شکننده بودن صلح به طور واقعی است. درگیری‌های خونین لبنان، خونین‌ترین ماه‌های عراق از زمان اشغال آمریکا، حمله نظامیان به دهکده‌ها و مدارس در جنوب افغانستان در حالی است که آمریکا و ناتو به اصطلاح در حال دفاع از دولت شکننده این کشور هستند.

هند مسلح به سلاح‌های اتمی با نظامیان پاکستانی درگیر است، جهان در سلاح غرق شده، کره شمالی و ایران در حال توسعه توانایی‌های اتمی خود بوده و تکنولوژی موشک‌های دوربرد مانند یک ویروس در حال انتشار است.
عده‌ای این روند را آغاز جنگ جهانی سوم قلمداد می‌کنند.

سناریوهای زیر را در نظر بگیرید:
ـ هدف قرار دادن ایران: در حالی که نیروهای اسرائیلی در حال تخریب لبنان هستند، مقامات اطلاعاتی از تحویل یک محموله موشک‌های دوربرد ایرانی به لبنان خبر می‌دهند. اسرائیل قصد دارد به تجهیزات اتمی ایران حمله کند و دولت‌های سوریه، اردن، مصر و عربستان با تظاهرات‌های خشونت‌آمیز خیابانی علیه اسرائیل روبه‌رو هستند که می‌تواند منجر به یک جنگ منطقه‌ای تمام‌عیار شود.

ـ موشک‌ها: در حالی که چشم‌ جهانیان به خاورمیانه دوخته شده، کره شمالی در حال ادامه آتش‌بازی است که یک ماه پیش آغاز کرد و البته تاکنون ناموفق بوده است.
ـ آزادی اتمی: «القاعده» سال‌هاست که پرویز مشرف، رئیس‌جمهور پاکستان را زیر نظر دارد. پاکستان نیز در حالی که نظامیان خیابان‌ها را پر کرده‌اند و ارتش تلاش می‌کند تا آنان را کنار بزند، در هرج و مرج است و هند نیز قصد تنبیه کشمیری‌ها به خاطر بمب‌گذاری اخیر در بمبئی را دارد.

ـ امپراتوری بازمی‌گردد: فشار برای اصلاحات دمکراتیک، بلاروس خودمختار را تحت فشار قرار داده، در حالی که جمعیت تظاهرکننده خارج از پارلمان مینسک در حال شعار دادن هستند، «الکساندر لوکاشنکو»، خواستار حمایت روسیه شده است. آنان پس از مورد حمله قرار گرفتن از سوی دولت، از لهستان درخواست کمک کرده‌اند. به نظر سرانجام، نیروهای لهستان و روسیه با هم درگیر خواهند شد و تقابل با ناتو نیز قابل پیشگیری نیست.

پرسش اساسی این است که قدرت‌های بزرگ در مدیریت درگیری‌های منطقه‌ای چه مقدار مؤثر خواهند بود؟ و پس از دو جنگ جهانی و چند دهه جنگ سرد، جهان در مدیریت درگیری‌ها چه درسی را فرا گرفته است؟

پایان جنگ سرد تأثیری مثبت در کاهش بسیاری از درگیری‌های منطقه‌ای داشته است. در دهه‌های 1960 و 1970 هر بحرانی در خاورمیانه به صورت بالقوه، توانایی جذب ابرقدرت‌ها را به خاطر کشورهای تحت سلطه آنها داشت. سایر جهان نیز جزئی از بازی شطرنج جنگ سرد بودند.

وضعیت نیروهای حافظ صلح کنونی در کنگو را با سال 1960 مقایسه کنید؛ بین آمریکا و شوروی در شورای امنیت گیر کرده بودند. از آنگولا تا افغانستان، تقریبا همه درگیری‌های مربوط به جنگ سرد، یک جنگ به نمایندگی از ابرقدرت‌ها بود.
اما وضعیت کنونی بسیار متفاوت است. کدام یک از ابرقدرت‌ها می‌تواند ادعا کند که تأثیری همچون گذشته بر تهران یا پیونگ‌یانگ دارد؟

جهان امروز یک مزیت بزرگ دارد؛ هیچ کدام از ابرقدرت‌های کنونی نمی‌توانند، مسائل بین‌المللی را مانند آلمان پیش از دو جنگ جهانی و ژاپن پیش از جنگ جهانی دوم هدایت کند.
درست است که چین قدرتی نوظهور است، اما بیشتر بر رشد اقتصادی متمرکز است، تا توانایی نظامی. روسیه تقریبا متوجه افت خود از موقعیت یک ابرقدرت محض شده، اما به نظر با سلطه نظامی آمریکا صلح کرده و متمرکز بر منابع نفت و گاز خود شده است.

تنها کشوری که از نظر نظامی فعال و قدرتمند بوده، آمریکاست.
امروزه دیگر خط قرمز تلفنی بین دو کشور موجود نیست و ابزارهای دیپلماتیک نیز رشد بسیاری داشته‌اند و سازمان ملل به طور منظم، نمایندگان قدرت‌های بزرگ را در اتاقی جمع می‌کند، تا درگیری‌ها را کاهش دهد؛ بنابراین، این امیدواری هست که قدرت‌‌های بزرگ منافع کمتری در استفاده از زور داشته باشند.

خبرنگار «بازتاب» در آخرین گزارش خود درخصوص نامزدهای انتخابات خبرگان، نام کاندیداهای احتمالی در هشت استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی، سیستان‌وبلوچستان، بوشهر، هرمزگان، چهارمحال‌وبختیاری و کهگیلویه‌وبویراحمد را اعلام کرد.
«بازتاب» پیش از این اسامی کاندیداهای احتمالی 122 استان دیگر را معرفی کرده بود.

بنا بر این گزارش، در استان خراسان رضوی آیات و حجج اسلام ابوالقاسم خزعلی، سیداحمد علم‌الهدی، عباس واعظ طبسی، علی‌اصغر معصومی و احتمالا محمدرضا فاکر در لیست جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز حضور دارند. آقایان حبیب‌الله مهمان‌نواز و سیدمحمود هاشمی شاهرودی نیز به ترتیب کاندیداهای این دو گروه برای استان‌های خراسان شمالی و خراسان جنوبی هستند.

در استان بوشهر، سیدهاشم حسینی بوشهری و در هرمزگان هم غلامعلی نعیم‌آبادی نامزد جامعتین برای خبرگان هستند.
این گزارش می‌افزاید: در استان سیستان‌وبلوچستان، مولوی محمد اسحاق مدنی، به عنوان کاندیدای اهل سنت و یکی از آقایان محمد سلیمانی و ابراهیم رئیسی، به عنوان نامزد شیعه جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مطرح هستند.

در کهگیلویه و بویراحمد هم کرامت‌الله حسینی، نامزد این دو گروه برای خبرگان خواهد بود.
پیش از این، آیت‌الله ابراهیم امینی، نایب رئیس مجلس خبرگان، نماینده استان چهارمحال و بختیاری بود، اما با افزایش احتمال کاندیداتوری وی از استان تهران، اکنون نام سیدرضا تقوی و محمدرضا ناصری برای معرفی به عنوان نامزد یک کرسی مجلس خبرگان از این استان مطرح شده است.

خبرنگار «بازتاب» گزارش داد: شیخ سلمان العوده، یکی از روحانیون مشهور سنی، به تازگی ضمن حمایت از حرکت حزب‌الله لبنان، از موضع دولت سعودی در برابر بحران لبنان به شدت انتقاد کرده است.

بنا بر این گزارش، این عالم بزرگ سعودی که در میان سلفیون، گرایش‌های اصلاح‌طلبانه‌ای دارد، در گفت‌وگو با شبکه «ام.بی.سی»، ضمن انتقاد از مواضع سعودی‌ها که تلویحا حزب‌الله را عامل تنش در لبنان معرفی کرده بودند، اظهار اشت: «من توقع دارم که این نظر شخصی یک مقام مسئول باشد، نه موضع حکومت سعودی».

شیخ سلمان العوده که از علمای سلفی مخالف «القاعده» به شمار می‌رود، از علمای نزدیک به امیرعبدالله، پادشاه عربستان است. وی زمان جنگ خلیج فارس به دلیل مواضع خود علیه آمریکا و حکومت آل سعود به زندان افتاده بود.

گفتنی است، حرکت شجاعانه جنبش مقاومت اسلامی حزب‌الله لبنان علیه اسرائیل، اکنون شکاف عمیقی در میان طیف‌های سلفی مردم و نخبگان عربستان سعودی به وجود آورده است.

عده‌ای از آنان با تمجید از موضع عربستان، حزب‌الله را ساخته دست ایران رافضی و مجوس! و دشمن مسلمانان و اعراب می‌دانند، اما عده دیگری با ذلیلانه خطاب کردن مواضع سعودی‌ها در بحران لبنان، بر این باورند که ادامه این رویکرد مهم، ایران شیعی را در جهان اسلام به دلیل فهم مشکلات آنان بالا برده و جایگاه عربستان را به شدت تضعیف می‌کند.

به گفته آنان، در حالی که عربستان برای مردم مسلمان و اهل سنت فلسطین کاری نکرد، جوانان شیعه حزب‌الله با وارد شدن در بحران غزه، جهت بازی را به نفع فلسطین تغییر دادند.

امروز هم پس از انتشار فتوای عجیب شیخ عبدالله بن جبرین، مفتی سعودی، علیه حزب‌الله، شیخ عبدالرحمن شیبان و عمار جیدل، دو تن از علمای برجسته الجزایر این اظهارنظر را رد کردند.

گفتنی است،‌ هم‌اکنون رسانه‌هایی چون «الحیات»، «الشرق‌الاوسط» و شبکه «العربیه» که مستقیما با سرمایه دولت عربستان سعودی اداره می‌شوند، از مواضع این دولت در لبنان به شدت حمایت می‌کنند.

از ابتدای ورود حرفه نویسندگی و روزنامه‌نگاری به ایران، به طور قطع می توان گفت هیچ‌گاه آزادی عمل مطبوعات به معنی واقعی کلمه، که امکان جولان دادن در تمامی مسائل و خطوط قرمز ـ سیاسی و غیرسیاسی ـ ممکن باشد، وجود نداشته و این عرصه به شدت متأثر از اوضاع حاکم بر سیستم‌های مدیریتی و شرایط سیاسی کشور بوده است.

از طرفی با توجه به شواهد تاریخی، این وضعیت در دو برهه تا حدودی متفاوت بوده است:

1ـ اوایل دهه 1320 ، و به موازات روی کار آمدن پهلوی دوم؛ این جابه‌جایی فرصت خوبی برای تنفس و فعالیت شتابزده مطبوعات منتقد دولت و یا احزاب سیاسی وقت ایجاد کرده بود.

2ـ پس از انقلاب اسلامی و مردمی سال 57 ، که با روی کار آمدن چنین حکومت مردم گرا و مذهب محوری، وضعیت آزادی عمل مطبوعات و گستره بیان و انتقاد تا حدود زیادی بهتر از گذشته و متعادل تر شد. به ویژه دوران حکومت دولت موقت و زمامداری بنی‌صدر، و هم زمان با فعالیت گسترده گروه‌های چپ و معارضه آنها با گروه‌های انقلابی، یکی از آزادترین سال‌ها برای فعالیت مطبوعات موافق و مخالف حکومت و دیگر خطوط ممنوعه حکومتی و غیرحکومتی به وجود آمده بود.

پس از این دولت موقت و هم‌زمان با ادامه یافتن جنگ تحمیلی عراق، جریانات سیاسی و ارگان‌های مطبوعاتی نیز تحت‌الشعاع اوضاع و احوال حاد آن مقطع قرار گرفته، عمده سعی و کوشش آنها معطوف به ساماندهی و پی‌ریزی قالبی محکم برای حفظ تمامیت ملی و تقویت وحدت عمومی در این راستا گردید. از این رو و با توجه به این که نمی‌توان انتظار علی حده ‌ای از آن دوران داشت، و با نقد و تحلیل‌های غیر کارشناسی، بدون در نظر گرفتن شرایط آن روز به انتقاد و بحث و گفت‌وگو پرداخت، از پرداختن به رویکردهای موجود مطبوعات آن زمان و موشکافی اقدامات آنها خودداری می شود.

با پایان جنگ، بسیاری محدودیت ها و تنگناها جای خود را به فضایی نسبتا عادی داده ، زمینه را برای پیش گرفتن مجدد فعالیت های متوقف شده پدید آوردند. به طوری که در زمینه مطبوعات، عرصه‌ای که پس از جنگ پدید آمد، بس فراخ و وسیع تر نسبت به سال های قبل و به منزله خون تازه‌ای به شریان‌های رسانه‌ای ایران بود. اما در چنین موقعیتی، به نظر می‌رسید بهترین راه و ضروری‌ترین برنامه، رسیدگی به وضعیت اقتصادی و آشفتگی‌های معیشتی مردم بود که همین امر نیز در دستور کار دولت آقای هاشمی قرار گرفت. و از همین رو با توجه به همگامی مردم و مسئولان، برای آبادانی وسازندگی کشور، سیاست گذاری های کلی دولت و اینکه مسئولان به مسئله دیگری جز سازندگی نمی اندیشیدند ، مطبوعات خود به خود به حاشیه رانده شده و با افول بازار نقد و انتقادات رسانه ای ، مطبوعات عملا در انزوا قرار گرفتند .

ولی؛ در میان دولت های مذکور، دولت سید محمد خاتمی وضعیت دگرگونه ای داشت. با سپری شدن سال‌های مدیریت اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی در حالی روی کار آمد که خیال مدیران و مردم از دغدغه‌های اقتصادی و محرومیت‌های مادی تا حدودی راحت شده و نیاز به موضع‌گیری در جبهه‌هایی غیر از جبهه اقتصادی به چشم می‌خورد. و دولت هفتم با در نظر داشتن همین موضوع با شعار «توسعه سیاسی» توانست مخاطبان و به ویژه نخبگان بسیاری را جمع‌آوری و با خود همراه کند.

اما نکته قابل توجه این است که به رغم تکیه بسیار شخص رئیس‌جمهور و عوامل دولت هفتم و هشتم بر توسعه سیاسی و رفع محدودیت‌های مطبوعاتی و رسانه‌ای، آمارها حاکی از آن است که بیشترین شکایت‌ها از مطبوعات و رسانه‌ها در دوره آقای خاتمی بوده و نسبت به دوره‌های قبل که چنین شعاری را در سرلوحه فعالیت‌های خود نداشتند، بی‌سابقه بوده است.

نقطه پایان استراتژی های فرهنگی حاکمیت، با روی کار آمدن دولت نهم، محقق می شود. دولت محمود احمدی‌نژاد که به نوعی در زمان پایان جست‌وگریزهای ایدئولوژیک و استقرار کامل احزاب و تعریف شفاف گروه‌ها و جریانات سیاسی روی کار آمد را می‌توان شروعی برای راحت زیستن دوباره و تجربه نادیده بسیاری مطبوعات و اهالی قلم برای آزاد نگاشتن و راحت قلم زدن دانست.

رئیس کابینه نهم در حالی مسیر خیابان بهشت تا پاستور را طی کرد که وعده حضور سه ماه یک بار در تلویزیون و اعطای جایزه به مطبوعات منتقد دولت، یکی از جذابترین شعارهای او برای اهالی رسانه به شمار می‌رفت. وسعت دید محمود احمدی‌نژاد در رویارویی با مطبوعات، تا به آن حد پیش رفت که رئیس‌جمهور در یکی از نطق‌های خود، بر آزادی کشیدن کاریکاتور شخص اول اجرایی مملکت - یعنی خودش -  تأکید کرد.

نگرش محمود احمدی‌نژاد به جایگاه مطبوعات و توانایی این صنف برای یاری رساندن به دولت، مطلبی نیست که توسط دولت و دولتیان کمتر به آن پرداخته شده باشد!- هرچند گاه بی‌مهری‌هایی نیز از جانب عوامل دولت و کمتر اثری ازتبدیل حرف به عمل دیده شده است- اماانتظار و امید به بسیار بهتر از امروز شدن وضعیت مطبوعات و رسانه‌ها از رئیس‌جمهور و دولت او همچنان باقی است و با توجه به حسن نیت و رویارویی مثبتی که رئیس‌جمهور با مردم برقرار کرده است، انتظار آن می‌رود آقای احمدی‌نژاد نیز مانند شهردار تهران – که شکایات سابق شهرداری را نادیده گرفته و مسئولان شهری را از اقامه دعوی علیه مطبوعات منع کرده است- راه را برای فعالیت بیشتر مطبوعات باز گذارد و از این راه کمک بزرگی برای پویایی هر چه بیشتر سیستم مدیریتی کشور، به یاری بازوان پر توانی چون مطبوعات، انجام دهد.

از بدیهیات است که درخواست چنین آزادی و وسعت فعالیتی ، با اقداماتی که تداعی لجام گسیختگی و بی مهاری کند هیچ سنخیتی نداشته، و این خواسته جدا است و آن سخن سوا .

شرم الشیخ کوفه است و
جنوب‌، نینوا!
دارد جنوب شبیه کربلا می شود
مدیترانه‌، فرات است
فرات‌، عبای توست!
برای این همه زخمی
برای این همه بی کفن
تنها ردای مهربان تو مانده است!

وگرنه این سران
دشداشه‌هاشان را
پرچم صلح کردند و فروختند
شاید اگر نبود نفت می‌جنگیدند
دیروز، ذوالفقار را
با قطعنامه‌ها
تاق زدند
امروز منتظرند
که از قطعنامه‌ها
زمین و نان
فرشته و غلمان ببارد!
بارید!
و قطعنامه همین بمبی ست
که دارد می‌بارد!

جنوب غرق خون است و
غزه آهوی زخمی
تو تنها مانده ای نصرالله!
در خیبری به نام جنوب
و هواپیماها دارند خندق می کنند و
کودکان زخمی تشنه اند
تو رفته ای از شریعه آب بیاوری
در برابر چشم این همه ماهواره جاسوسی

اوضاع روزگار بد نیست
از سران عرب
یکی با شمشیری از طلا بر کمر
دارد ریشش را خضاب می‌کند و
یکی
همیشه در مواقع حساس
به سجده می‌رود
شیخ فلان
تا دشداشه را عوض کند

شیخ الرشید تا سان ببیند از برابر عکسش
شاه کوچک تا برگردد از تعطیلات آمریکایی
دیر خواهد شد
نماد ارتش عربی
پلیس مصراست
که همچنان حمله می کند به الازهر!
جان بولتون دارد پارس می‌کند در سازمان ملل!

تنها تو مانده ای نصرالله!
پس شمشیر را پس بگیر و
اسب را پس بگیر و
شریعه را پس بگیر و
غیرت عربی را پس بگیر
که پادشاهان عرب
شیهه اسبان مرده‌اند!

ارتش و یک دختر
[عناوین آرشیوشده]